Paciorecznik (Kanna) – Canna

Opis:

Kanna należy do rodziny paciorecznikowatych i jest w naszych warunkach uprawiana jako roślina jednoroczna. Pochodzi ze strefy tropikalnej Ameryki, Azji i Afryki. Nazwa paciorecznik pochodzi od nasion tej rośliny, które przypominają paciorki. Gatunków kanny jest, około 60, ale z tego bogactwa tylko niektóre uprawiane są jako rośliny ozdobne a najbardziej rozpowszechnionymi są formy mieszańcowe Canna x generalis- paciorecznik ogrodowy. Odmiany różnią się wysokością, kolorem kwiatów i liści. Wysokość waha się między 50- 150 cm a rośliny tworzą grube rozgałęziające się mięsiste kłącze. Liście duże, jajowato- lancetowate, zielone lub czerwonawo-brunatne, ozdobne. Kwiaty o różnym kształcie, wielkości oraz barwach (różowe, żółte, łososiowe, pomarańczowe, czy też dwubarwne np. ciekawie się prezentują kwiaty żółto- czerwone odmiany ‘Luzifer’), zebrane w kłosy znajdujące się na szczycie mięsistych pędów.

                                                  Uprawa:

Pacioreczniki wymagają stanowisk słonecznych, ciepłej i próchniczej, średnio zwięzłej gleby, zasobnej w składniki pokarmowe. Posadzone w miejsce zacienione mogą nie zakwitnąć. Wymagają bardzo obfitego nawożenia i obfitego podlewania a usuwanie przekwitłych kwiatostanów spowoduje, że kwitnienie się powtórzy. Kanny rozmnaża się zarówno generatywnie jak i wegetatywnie, poprzez podział kłączy, wczesną wiosną, tak, aby każde kłącze miało, chociaż jeden dobrze wykształcony pąk. Miejsce cięcia dobrze jest posypać roztartym węglem drzewnym. Faktem jest, że Kanny, aby osiągnąć spore rozmiary, musza mieć odpowiednio dużo czasu a warunki polskie im takich nie zapewniają, więc musimy im pomóc, poprzez wcześniejsze sadzenie kłączy w pojemnikach. Sadzimy je w mieszankę torfu, ziemi, piasku i zapewniamy temperaturę około 18 ºC a następnie w drugiej połowie maja wysadzamy do gruntu, pamiętając o wcześniejszym zahartowaniu roślin. Na miejsce stałe wysadzamy na głębokość 15- 20 cm w rozstawie 40 x 80 cm, w zależności od odmiany. Oprócz rozmnażania wegetatywnego, kanny rozmnaża się również poprzez nasiona. Nasiona paciorecznika mają dość grubą łupinę, więc dobrze jest dla przyspieszenia kiełkowania, przed siewem wymoczyć je w ciepłej wodzie. Najlepsza pora na siew, to styczeń- luty, po pojawieniu się siewek pikujemy je pojedynczo do doniczek i ustawiamy w jasnym miejscu o temperaturze 18 ºC. Kłącza na okres zimy należy wykopać, najlepiej to zrobić po pierwszych przymrozkach. Usuwamy część nadziemną na wysokości ok. 10-15 cm, a kłącza najlepiej przechowywać razem z bryłą ziemi, w pomieszczeniach o tem 5-8 ºC np. w piwnicy. Przechowując oczyszczone kłącza, przysypujemy je torfem, piaskiem, trocinami.

Zastosowanie:

Nadaje się na kwietniki, rabaty, większe grupy ogrodowe. Sadzona w pojemnikach, misach, donicach, upiększy swą obecnością niejeden taras jak i ogród, zwłaszcza w pobliżu oczek wodnych.

Kwitnienie:

Od lipca do przymrozków.

Uwagi:

Pacioreczniki są stosunkowo odporne na choroby i szkodniki, choć może się pojawić bakterioza paciorecznika, zgnilizna twardzikowa czy szkodniki tj. nicienie, mszyce i roztocza.

Autor opisu – Sargon.